به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

استفاده از نفتالین به عنوان سوخت فضایی

تاریخ انتشار: ۱۴ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۰۸۹۱۰

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما ، به گفته محققان امروزه می ‌توانید با بودجه ‌ای ناچیز وارد مدار شوید و می ‌توانید ماهواره ‌تان را با سوخت فضایی ناچیز حاصل از چند گلوله‌ نفتالینی حرکت دهید.

محققان یک شرکت فن آوری مستقر در کانبرا و گروه پلاسمای فضایی دانشگاه ملی استرالیا توانستند با موفقیت بوگونگ ۱ خود را با نیروی نفتالین در مدار قرار دادند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گفته تیم تحقیقاتی طراحی، توسعه و آزمایش این موتور ابتکاری شش ماه طول کشید. اکنون تیم پژوهشی دانشگاه ملی استرالیا در حال رصد حرکت آن بر فراز آسمان است.

دکتر مهدی داوودیانیدالیک (Mahdi Davoodianidalik) پژوهشگر ایرانی الاصل و مدیر فنی پروژه رانش بوگونگ می ‌گوید: ما آزمایش‌ های زیادی انجام داده ‌ایم، بنابراین در مورد آن مطمئن هستیم.

او افزود: در دماهای معمولی، نفتالین هیدروکربنی جامد و بسیار ایمن است، به این معنی که هنگام ارسال آن به فضا نیازی به تلاش زیادی برای کنترل یا مهار آن نیست. هنگامی که گرم می شود، مستقیماً از جامد به گاز تبدیل  و تخلیه آن گاز باعث تولید نیروی رانش می شود.

پروفسور کریستین چارلز (Christine Charles) یکی دیگر از محققان می‌ گوید: همه در تلاشند تا سیستم‌ های محرکه را بر اساس مفاهیم مختلف توسعه دهند، اما این ساده ترین مفهوم است. به گفته او، رانشگرهای شیمیایی سنتی به سوخت های حجیم و فرار و یک اکسید کننده متکی هستند. اینها نیروی رانش قدرتمندی تولید می کنند، اما به سرعت از طریق سوخت می سوزند. از طرف دیگر، رانشگرهای الکتریکی مانند موتورهای یونی، مصرف سوخت بیشتری دارند و به صورت تجاری در دسترس هستند، اما پیچیده تر و در نتیجه گران هستند. بنابراین نیاز به طیف وسیع تری از گزینه ها برای پیشرانه های میکرو و نانو ماهواره وجود دارد.

داوودیانیدالیک توضیح می دهد: پیشران بوگونگ در جایی در این بین قرار می گیرد. نفتالین در یک ظرف کوچک جدا از بقیه ماهواره قرار می گیرد تا از انتقال حرارت جلوگیری کند. ماندن در تاریکی برای ثابت نگه داشتن آن کافی است. اما هنگامی که گرما اعمال می شود، نفتالین شروع به تصعید می کند و یک دریچه آن را به عنوان رانش آزاد می کند.

داوودیانیدالیک می گوید: این لزوماً کارآمدترین پیشرانه نیست، اما ما امیدواریم که عملکرد آن را بهتر کنیم چراکه طیف وسیعی از نیروی رانش را در یک بسته بندی منظم و ساده ارائه می دهد.

داوودیانیدالیک در خاتمه اضافه کرد: شرکت اسکای کرافت موتور بوگونگ دیگری می خواست. بنابراین ما یک ویژگی به آن اضافه کرده و آن را به طور کامل آزمایش کردیم که تقریباً کارایی آن را دو برابر کرد.

به گفته او، اکنون بوگونگ ۱.۱ قرار است در اواسط سال ۲۰۲۳ در پرتاب یک ماهواره به نمایش درآید.

منبع: cosmosmagazine

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: علم و فناوری نجوم و فضا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۰۸۹۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اولین ارتباط بلوتوثی فضایی برقرار شد

برای نخستین بار در تاریخ با موفقیت از روش ارتباط بلوتوثی برای برقراری ارتباط با ماهواره‌ها استفاده شد.

به گزارش ایسنا، در حالی که معمولا برای برقراری ارتباط با ماهواره‌ها در مدار زمین از امواج رادیویی استفاده می‌شود، اکنون برای اولین بار از ارتباط بلوتوثی برای این امر استفاده شده است که می‌تواند کاربردهای فراوانی را در آینده مهیا کند.

به نقل از تک‌کرانچ، در تاریخ ۴ مارس ۲۰۲۴ ماموریت اشتراکی شرکت اسپیس‌ایکس موسوم به ترنسپورتر-۱۰(Transporter-10) که از پایگاه نیروی فضایی واندنبرگ در کالیفرنیا پرتاب شد، دو ماهواره متعلق به شرکت هابل نتورک(Hubble Network) مستقر در سیاتل آمریکا را در مدار زمین قرار داد.

این ماهواره‌ها اکنون به شاهکار ظاهراً غیرممکن اتصال بلوتوثی به زمین از فاصله بیش از ۶۰۰ کیلومتری دست یافته‌اند.

این شرکت که در سال ۲۰۲۱ توسط الکس هارو(Alex Haro)، بن وایلد(Ben Wild) و جان کیم(John Kim) تأسیس شد، با توجه به اینکه اتصالات بلوتوث زمانی که کاربران کمی از هم فاصله می‌گیرند، ممکن است مختل شود، کار دشواری در پیش داشت.

بن وایلد که بنیانگذار شرکت دیگری است که با اینترنت اشیاء(IoT) سر و کار دارد، وقتی اولین بار از این مفهوم باخبر شد، شوکه شد. با این حال با توجه به تجربیات خود با دستگاه‌های اینترنت اشیاء می‌دانست که این دستگاه‌ها پرمصرف هستند و کارکردن آنها بسیار گران است و اتصال جهانی را ارائه نمی‌دهند.

راه حل این مشکل در اتصالات بلوتوث کم‌مصرف بود که آنها در پی تحقق آن بودند. الکس هارو، مدیرعامل هابل نتورک در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت: با نشان دادن اینکه می‌توانیم سیگنال‌ها را مستقیماً از تراشه‌های بلوتوث بفرستیم و آنها را در فضا در فاصله بیش از ۶۰۰ کیلومتری دریافت کنیم، هزاران فرد بدبین را ناامید کردیم، چرا که ادعا می‌کردند کاری که ما در تلاش برای تحقق آن هستیم، غیرممکن است.

این فناوری چگونه کار می‌کند؟

شرکت هابل نتورک به هیچ وجه فناوری بلوتوث را دوباره اختراع نکرده است. در عوض، ماهواره‌های آن با تراشه‌های بلوتوث ۳.۵ میلی‌متری که فقط ارتقای نرم‌افزاری دریافت کرده‌اند، ارتباط برقرار می‌کنند. این به‌روزرسانی به این تراشه‌ها اجازه می‌دهد تا در فواصل طولانی با استفاده از توان کم، از جمله یک ماهواره در فضا ارتباط برقرار کنند.

آنتن آرایه فازی ماهواره که مانند یک ذره‌بین عمل می‌کند، می‌تواند سیگنال‌های کم‌مصرف را از تراشه‌های روی زمین دریافت کند.

این تیم همچنین باید مشکلات مربوط به داپلر و عدم تطابق فرکانس در ارتباطات را در حالی کشف کنند که داده‌ها را بین اشیایی که با سرعت بالا حرکت می‌کنند، رد و بدل می‌کردند.

این شرکت ادعا می‌کند که با کاهش ۲۰ برابری تخلیه باتری و ۵۰ برابری هزینه‌های عملیاتی، مشکل اتصال جهانی را حل کرده است. هدف این شرکت، اتصال یک میلیارد دستگاه در سراسر جهان و متحول کردن صنایع مختلف با فناوری خود است.

الکس هارو افزود: مأموریت ما برای ساختن اولین شبکه واقعاً جهانی، مقرون به صرفه و کم‌هزینه در جهان با این پیشرفت فناوری، جهش قابل توجه رو به جلویی داشته است.

این شرکت می‌گوید که در حال حاضر با مشتریان آزمایشی در دستگاه‌های مصرفی، ساخت و ساز و زیرساخت، زنجیره تامین و لجستیک، کشاورزی، نفت و گاز و دفاعی کار می‌کند.

راه پیش رو

شرکت هابل نتورک در اواخر سال جاری قصد دارد ماهواره سوم خود را در یک ماموریت دیگر به فضا پرتاب کند و آن را با چهارمین ماهواره در ماه‌های آینده همراه کند تا صورت فلکی خود را تشکیل دهد.

این شرکت قصد دارد تا اواخر سال ۲۰۲۵ و اوایل سال ۲۰۲۶، ۳۲ ماهواره را یکجا پرتاب کند تا مجموعه خود را تکمیل کند.

پس از آماده شدن صورت فلکی هابل نتورک، امکان اتصال بلوتوثی به ماهواره‌ها حداقل هشت بار در روز فراهم می‌شود.

این شرکت مشتاق است در خدماتی مانند نظارت بر خاک یا حتی مواردی که نیاز به پوشش مداوم دارند مانند نظارت بر سالمندان مشارکت کند.

وایلد در بیانیه مطبوعاتی خود گفت: با فروش سالانه نزدیک به پنج میلیارد دستگاه بلوتوث، شبکه ما این پتانسیل را دارد که با ایجاد اتصال جهانی در دسترس، کم مصرف و مقرون به صرفه به طور قابل توجهی بر زمینه‌های متعدد تأثیر بگذارد.

انتهای پیام